Συγκέντρωση-Πορεία ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου
Τρίτη 9/8/11 – 20:00 , συγκέντρωση στην Πεζογέφυρα Ασκληπιού – Τρίκαλα
Ακολουθούν προβολές και μουσικό party
ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ, ΣΤΟ ΠΗΛΙΟ, ΣΤΟΝ ΑΣΠΡΟ ΠΟΤΑΜΟ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
Αναρχική ομάδα ΠΥΡΑΚΑΝΘΟΣ , σύντροφοι-συντρόφισσες από Λάρισα και Καρδίτσα
ΕΝAΝΤΙA ΣΤΗΝ «ΠΡΑΣΙΝΗ» AΝAΠΤΥΞΗ,
ΤA ΦΡAΓΜAΤA ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ
«…και έτσι λένε ότι έχουμε έρθει σ’ αυτή τη γη για να καταστρέψουμε τον κόσμο. Λένε ότι οι άνεμοι όντως ρημάζουν τα σπίτια, και κόβουν τα δέντρα, και η φλόγα τα καίει, αλλά εμείς αφανίζουμε τα πάντα, κατατρώμε τη γη, αλλάζουμε την κοίτη των ποταμών, ποτέ δεν ησυχάζουμε, ποτέ δεν ξαποσταίνουμε, αλλά πάντα τρέχουμε εδώ κι εκεί, ψάχνοντας χρυσό και ασήμι, ποτέ δεν ικανοποιούμαστε, και μετά ριψοκινδυνεύουμε γι’ αυτά, κάνουμε πολέμους, βρίζουμε, ποτέ δεν λέμε την αλήθεια και τους έχουμε στερήσει τα αναγκαία προς το ζην»
GirolamoBenzoni, Ιστορία του Νέου Κόσμου, 1565
Επιχειρώντας να περιγράψουμε συνοπτικά την κατεύθυνση και στόχευση του πολιτικοοικονομικού συστήματος σήμερα, σε συνθήκες «κρίσης» και αναδιάρθρωσής του, σε σχέση με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και συνολικότερα την εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, δανειζόμαστε τα λόγια τουsubcomandanteMarcos: «Για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές δεν καταφεύγουν μόνο στη μείωση του κόστους παραγωγής ή στην αύξηση των τιμών της πώλησης των εμπορευμάτων. Αυτό είναι βέβαιο αλλά ελλιπές. Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις ακόμη μορφές: μία είναι η αύξηση της παραγωγικότητας, η άλλη είναι η παραγωγή νέων εμπορευμάτων και μία ακόμη είναι το άνοιγμα νέων αγορών. Η παραγωγή νέων εμπορευμάτων και το άνοιγμα νέων αγορών επιτυγχάνεται τώρα με την κατάκτηση και επανακατάκτηση γεωγραφικών περιοχών και κοινωνικών χώρων που προηγουμένως δεν είχαν ενδιαφέρον για το κεφάλαιο. Παραδοσιακές γνώσεις και κώδικες γενετικής μαζί με φυσικούς πόρους όπως το νερό, τα δάση κι ο αέρας μετατρέπονται τώρα σε εμπορεύματα ήδη ανοιχτών ή προς δημιουργία αγορών.»(Δεκέμβρης 2007)
Μιλώντας ειδικότερα για την ελληνική πραγματικότητα σήμερα, η αναδιάρθρωση του πολιτικοοικονομικού συστήματος χαρακτηρίζεται από μια άνευ προηγουμένου επιθετικότητα απέναντι στην κοινωνία και τη φύση. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη γιγαντιαία επιχείρηση εκποίησης δημόσιων φυσικών πόρων και εκτάσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που πραγματοποιείται από το ελληνικό κράτος υπό την κηδεμονία της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Καθώς επίσης και τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου ώστε να αρθούν οποιεσδήποτε θεσμικές δεσμεύσεις υπήρχαν μέχρι σήμερα στην εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, όπως η προστασία της δασικής έκτασης, ο δημόσιος χαρακτήρας του αιγιαλού, η υποχρέωση κατάθεσης περιβαλλοντικών μελετών στα μεγάλα κατασκευαστικά έργα κ.α. «Ο Νόμος του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, “Fast Track” (Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης)*, καθορίζει πλέον ευέλικτες διαδικασίες για τηγρήγορη έκδοση αδειών υλοποίησης επενδύσεων στην Ελλάδα, σε τομείς που αφορούν στη βιομηχανία, στην ενέργεια, στον τουρισμό, στην υψηλή τεχνολογία και στην καινοτομία, συμπεριλαμβανομένων και των επενδύσεων που εντάσσονται στον επενδυτικό Νόμο». (*”ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ”, ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ, αρ. φύλλου 122, 21/07/09). Πρόκειται για την δημιουργία συνθηκών ανεξέλεγκτης λεηλασίας και καταστροφής της φύσης στο όνομα της κρατικής – καπιταλιστικής ανάπτυξης που κατ’ ευφημισμό ονομάζεται «πράσινη» και σε «περιόδους κρίσης» εμφανίζεται ως υπόθεση εθνικού συμφέροντος. «Για χώρες όπως η Ελλάδα η πράσινη ανάπτυξη είναι μονόδρομος», ( Γ. Παπανδρέου). Οι συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης της φύσης και της κοινωνίας που επιβάλλονται από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά σε παγκόσμιο επίπεδο, επιφέρουν περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής τόσο του ανθρώπου όσο και συνολικά του φυσικού κόσμου, φτάνοντας μέχρι τα έσχατα όρια της διακινδύνευσης της ίδιας της επιβίωσης, όπως έμμεσα ομολογείται από τους ίδιους μιλώντας πλέον για ανεπίστρεπτες κλιματικές αλλαγές και περιβαλλοντική κρίση.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η υπόθεση της επιχειρούμενης εκτροπής του Αχελώου και της λειτουργίας των Υ/Η φραγμάτων της Μεσοχώρας και της Συκιάς δεν δικαιολογεί καμία επανάπαυση και ολιγωρία εξαιτίας της προσωρινής αναστολής των έργων. Όπως άλλωστε δήλωσε μέσα στο 2010 ο υπουργός υποδομών Δ. Ρέππας: «η εκτροπή θα έχει ολοκληρωθεί τα επόμενα τρία χρόνια». Το κράτος, οι κατασκευαστικές εταιρίες και η πολιτική και οικονομική εξουσία που διαφεντεύει την Θεσσαλία, καμία στιγμή δεν παραιτήθηκαν από τον στόχο της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του μεγαλύτερου κατασκευαστικού έργου στην Ελλάδα παρά την ανορθολογικότητα του, τις καταστρεπτικές συνέπειες που επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία και το πλήθος των κοινωνικών αντιδράσεων που έχουν εκδηλωθεί και επίσης, παρά τις ακυρωτικές αποφάσεις του έργου στο παρελθόν από το Σ.τ.Ε. Σήμερα εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους όρους εκκένωσης του χωριού της Μεσοχώρας και μετεγκατάστασης των κατοίκων της, οι οποίες έχουν σταματήσει χάρη στις αντιδράσεις των ίδιων, καθώς και δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου. Συγκεκριμένα εκκρεμεί η απάντηση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα 14 προδικαστικά ερωτήματα που έθεσε το Συμβούλιο της Επικρατείας στις 25 Γενάρη του 2010 σχετικά με την εκτροπή του Αχελώου προς τη Θεσσαλία. Απάντηση που αναμένεται να εκδοθεί μέχρι το τέλος του 2011 και θα καθορίσει την έγκριση ή μη από το Σ.τ.Ε του έργου μεταφοράς υδάτων από μια υδρολογική λεκάνη σε μια άλλη – βάση της συμβατότητας του έργου με την ευρωπαϊκή νομοθεσία-.
Εδώ να σημειώσουμε ότι τα δυο τελευταία χρόνια επιχειρείται ο διαχωρισμός, του αποπερατωμένου σήμερα φράγματος της Μεσοχώρας από το συνολικό έργο της εκτροπής του Αχελώου και εντείνεται η προπαγάνδα περί «πράσινης ενέργειας», που έχει εξαπολύσει το υπουργείο περιβάλλοντος, ώστε να μπει άμεσα σε λειτουργία ως «πράσινο» Υ/Η έργο το επόμενο διάστημα. Έτσι ανεξάρτητα με την έκβαση που θα έχει η υπόθεση της εκτροπής του ποταμού προς τον θεσσαλικό κάμπο -γεγονός που καθορίζεται από πλήθος πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στην Θεσσαλία αλλά και από τους όρους αναδιάρθρωσης συνολικά του αγροτικού μοντέλου παραγωγής στη χώρα- θα είναι καταστρεπτικές οι συνέπειες και από αυτήν κάθε αυτήν την εμφανιζόμενη σήμερα ως αυτοτελή, λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας (και στο μέλλον του φράγματος της Συκιάς), αφού ο τεχνητός ταμιευτήρας που θα σχηματιστεί θα πνίξει το μεγαλύτερο μέρος της χαράδρας του Αχελώου στα βουνά της Νότιας Πίνδου. Ειδικά σήμερα, η επιθετικότητα του ελληνικού κράτους έτσι όπως εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο ενάντια στη φύση και την κοινωνία αλλά και η συγκεκριμένη επιλογή ως υπουργού Περιβάλλοντος του Γ. Παπακωνσταντίνου που έφερε στη χώρα το Μνημόνιο της Τρόϊκας (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ), δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας των προθέσεών του για τον Αχελώο. Το κράτος και οι εργολάβοι για μια ακόμη φορά θα κάνουν ο,τιδήποτε -είτε εντός είτε πέραν της υπάρχουσας νομοθεσίας- προκειμένου να προχωρήσουν τα έργα και να ολοκληρωθούν οι σχεδιασμοί τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στον ποταμό, τον ορεινό περιβάλλοντα χώρο και τις τοπικές κοινωνίες. Και επιπλέον πέραν του Αχελώου, έχουν αναγγελθεί ήδη και μια σειρά άλλων καταστροφικών για τη φύση και τις τοπικές κοινωνίες σχεδιασμών σε πλήθος σημείων της χώρας, όπως είναι τα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική και την Ροδόπη, η εγκατάσταση αιολικών βιομηχανικών ζωνών στα περισσότερα ορεινά συγκροτήματα, η άντληση πετρελαίου από τον πυθμένα του Ιόνιου και του Κρητικού πελάγους κ.α.
Εδώ αναδύεται η συνεισφορά των κινημάτων και η σημασία του κοινωνικού αγώνα για την προάσπιση της φύσης. Μην προσδοκώντας τίποτε ουσιαστικό από τους θεσμικούς διαμεσολαβητές – χειραγωγούς, οργανώνουμε από τα κάτω τις αντιστάσεις μας και στήνουμε αναχώματα στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου, με σκοπό να πυκνώσουν οι δεσμοί αλληλεγγύης και συντροφικότητας των αγωνιζόμενων και να συντεθούν οι αρχές και οι θέσεις τους στην κατεύθυνση μιας συνολικότερης επιλογής ρήξης με την εξουσία και τις αντικοινωνικές επιταγές της. Και παρά το γεγονός ότι οι τοπικές πρωτοβουλίες είναι ουσιαστικές για τη δυναμική και την εξέλιξη του αγώνα, η απουσία ή η υποχώρησή τους δεν σημαίνουν και το σταμάτημα του αγώνα, ιδίως όταν αυτός δεν αφορά ένα στενά τοπικό περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά ένα κεντρικό πολιτικό ζήτημα.
Αντιλαμβανόμενοι τον ποταμό Aχελώο ως μέρος τού φυσικού κόσμου που λεηλατείται από το κράτος και το κεφάλαιο, κοινή συνείδηση όσων βρεθήκαμε από το 2007 στη Μεσοχώρα ήταν να παρέμβουμε εκεί ακριβώς όπου εξελίσσονται οι καταστροφικές δραστηριότητες και να συμβάλλουμε στην αναζωπύρωση του αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού, τις αμμοληψίες και την αποψίλωση των παρόχθιων δασών. Αντίθετα με μια λογική που θέλει τον αγώνα είτε να αυτοπεριορίζεται είτε να απομακρύνεται από το σημείο των φραγμάτων και της εκτροπής και εν τέλει να αδρανοποιείται με ολέθριες επιπτώσεις για αυτήν την επιλογή αλλά και αρνητική επίδραση στον ευρύτερο αγώνα για την προάσπιση του ποταμού.
Πολλοί κάτοικοι της Μεσοχώρας από το 1990 διάλεξαν τον αξιοπρεπή δρόμο της αντίστασης, και είναι στο χέρι τους να τον συνεχίσουν και σήμερα. Κόντρα στην τοπική εξουσία (Δημαρχία και Περιφέρεια) και τα συμφέροντα που παίζονται στις πλάτες τους για χάρη της ΔΕΗ, του κράτους και των κατασκευαστικών εταιριών, αλλά και πέρα από θεσμικές και κομματικές λογικές διαφόρων παραγόντων που καλλιεργούν αυταπάτες, όπως ήταν η δήθεν σωτήρια για τον τόπο διεκδίκηση ίδρυσης αυτοτελούς υπουργείου Περιβάλλοντος, οδηγώντας στο συμβιβασμό, τη μοιρολατρία και την παραίτηση μπροστά στον επαπειλούμενο αφανισμό του τόπου. Διεκδίκηση που εκφράστηκε από την Πανελλαδική Κίνηση κατά της εκτροπής του Αχελώου κι άλλων περιβαλλοντικών οργανώσεων τον Ιούλη του 2009 : «Και τώρα; Υπάρχει τρόπος να ανατραπεί η κατάσταση; Σίγουρα ναι. Αρκεί να θεσπιστεί επειγόντως αυτό το υπουργείο Περιβάλλοντος που δεν έχουμε. Το υπουργείο που θα προστατεύσει το νερό ως φυσικό πόρο εν ανεπαρκεία και όχι ως οικονομικό πλούτο για λίγους». Μια αυταπάτη που πολύ σύντομα γκρεμίστηκε οδηγώντας τους φορείς της σε αδιέξοδο καθώς μετά τις εκλογές του Οκτώβρη του 2009 θεσπίστηκε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής και η τότε υπουργός Τ. Μπιρμπίλη ανακοίνωσε στις αρχές του 2010 την καταδικαστική απόφαση του κράτους για την κοιλάδα του Αχελώου και το χωριό της Μεσοχώρας «Το φράγμα και τα έργα στη Μεσοχώρα θα ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2010. Έχουν ολοκληρωθεί σχεδόν στο 100%. Η λειτουργία θα ξεκινήσει το 2012 και θα αποφέρει κέρδη ύψους 30.000.000 ευρώ. Μένει να ξεπεράσουμε το εμπόδιο του Σ.τ.Ε.».
Από τη μεριά μας, επιζητώντας τη ριζοσπαστικοποίηση, την όξυνση, τη γενίκευση και το συντονισμό του κοινωνικού αγώνα από τα κάτω, στεκόμαστε αλληλέγγυοι πλάι σε όλους όσοι αγωνίζονται συλλογικά ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Και θεωρούμε την αγωνιστική παρουσία μας στο χώρο όπου διαπράττεται το έγκλημα των φραγμάτων και της εκτροπής, απαραίτητη και χρήσιμη για την εξέλιξη και την ανάπτυξη τόσο του αγώνα για την προάσπιση του Αχελώου και των τοπικών κοινωνιών στον άνω ρου του, όσο και για την προάσπιση του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας συνολικότερα.
Γι’ αυτό, και μετά από μια σειρά συντονισμένων εκδηλώσεων και παρεμβάσεων τα τελευταία χρόνια σε Αθήνα, Άρτα, Πάτρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Λάρισα, Ηγουμενίτσα και άλλες πόλεις, βρισκόμαστε ξανά, για πέμπτη χρονιά, στις όχθες του Aχελώου στη Μεσοχώρα, στην Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα.
Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ,
Αύγουστος 2011
Πήραμε τους δρόμους και τις πλατείες…
να πάρουμε και τα βουνά και τα ποτάμια!
Από τη Λευκίμμη, την Κερατέα και το Αποπηγάδι Κρήτης μέχρι την Πάρνηθα, τη Β.Α. Χαλκιδική, τον Καλαμά και τον Αχελώο, η φύση είναι στο στόχαστρο της λεηλασίας και της καταστροφής από το κράτος και το κεφάλαιο.
ΑΥΤΟΝΟMΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ
ΜΕΣΟΧΩΡΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 10-15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2011
Κατασκήνωση στις όχθες του Αχελώου, ανοιχτές συνελεύσεις και παρεμβάσεις, προβολή βίντεο και έκθεση υλικού από αγώνες για τη φύση, περιηγήσεις στον ποταμό, στη Μεσοχώρα και τη Μεσούντα, και πεζοπορία στις κορφές της Πίνδου…
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ “ΠΡΑΣΙΝΗ” ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ
Πέμπτη 11 Αυγούστου,
9 μ.μ. προβολή βίντεο για τον Αχελώο στην πλατεία της Μεσοχώρας
Κυριακή 14 Αυγούστου,
11 π.μ. συγκέντρωση στο φράγμα της Μεσοχώρας
Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Αγρίνιο, αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), κατάληψη “κελί της ελευθερίας” (Ηγουμενίτσα), σύντροφοι/ισσες από την Άρτα, τα Τρίκαλα, τη Λάρισα, την Καρδίτσα, Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία (Αθήνα)
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ “ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ”, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ.
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
με προβολές βίντεο ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου.
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
για το ιδεολόγημα της “πράσινης ανάπτυξης” ως δούρειο ίππο για τη συνέχιση και κλιμάκωση της λεηλασίας της δημόσιας γής απο το κράτος και το κεφάλαιο.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ
αναφορικά με την αντίσταση στην επιχειρούμενη ολοκληρωτική καταστροφή του άνω Αχελώου και την πορεία των έργων.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΜΠΡΟΣΟΥΡΑΣ
“ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ 2007-2010″, στιγμές αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου.
ΑΡΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ,
ΩΡΑ 19.00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΑΓΡΙΝΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ,
ΩΡΑ 19.00 ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ (Δασκαλοπούλου Α, πάροδος 3)
ΠΑΤΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ,
ΩΡΑ 19.00 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ
(αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Αγρίνιο, αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος” /Πάτρα, σύντροφοι-ισσες απο την Άρτα, πρωτοβουλία αγώνα απο το λόφο του Στρέφη για τη γη και την ελευθερία / Αθήνα.
Μπροσούρα που εκδόθηκε από την Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα τον Οκτώβρη του 2010 με αφορμή το 2ήμερο εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα ενάντια στην καταστοφή και τη λεηλασία της φύσης και της κοινωνίας, στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου και στο ιδεολόγημα της “πράσινης” ανάπτυξης
ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ ΤΗΣ “ΠΡΑΣΙΝΗΣ” ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΣΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
προβολές, συζητήσεις, έκθεση έντυπου και φωτογραφικού υλικού
30 – 31 ΟΚΤΩΒΡΗ 2010, ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ ΤΗΣ «ΠΡΑΣΙΝΗΣ» ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΣΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ, 7μμ
– Προβολή βίντεο: «Σκέψεις και εικόνες με αφορμή την επιχειρούμενη εκτροπή του Αχελώου».
– Ενημέρωση από συντρόφους της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα για την αντίσταση στη συνεχιζόμενη λεηλασία και καταστροφή του ποταμού Αχελώου από το φαραωνικό έργο σειράς φραγμάτων και την επικείμενη εκτροπή του.
– Συζήτηση για την προοπτική της συνέχισης και διεύρυνσης του αγώνα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΟΚΤΩΒΡΗ, 6μμ
– Ενημερώσεις από συντρόφους και πρωτοβουλίες αγώνα για αντιστάσεις που ξεσπούν ενάντια στην επέλαση της ανάπτυξης. Από την Πάρνηθα, τον Αχελώο και τον Αμβρακικό, μέχρι τον Αστακό, το Αποπηγάδι Χανίων, τη Νάξο…
– Συζήτηση για το ιδεολόγημα της «πράσινης» ανάπτυξης με βάση το οποίο οργανώνεται και ανανεώνεται σήμερα η επίθεση κράτους και καπιταλισμού στο φυσικό περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους.
ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα (Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Αγρίνιο, σύντροφοι/ισσες από την Άρτα, τα Τρίκαλα, τη Λάρισα, την Καρδίτσα, το Βόλο, την Πάτρα, Πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη γη και την ελευθερία)
-ενημέρωσης και συζήτησης για την προοπτική του αγώνα ενάντια στην καταστροφή του ποταμού Αχελώου από το φαραωνικό έργο σειράς φραγμάτων και την επικείμενη εκτροπή του.
-συνάντησης και επικοινωνίας των επιμέρους αντιστάσεων που ξεσπούν ενάντια στην εκμετάλλευση, καταστροφή και εμπορευματοποίηση της φύσης και των ελεύθερων χώρων και συζήτησης για το ιδεολόγημα της «πράσινης» ανάπτυξης που αποτελεί σήμερα την κεντρική αιχμή για την όξυνση της κρατικής και καπιταλιστικής επίθεσης στο φυσικό κόσμο.
Η γενικευμένη καταστροφή και λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος σε παγκόσμιο επίπεδο, με ανυπολόγιστες συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη, είναι το αποτέλεσμα της άγριας και μακροχρόνιας επίθεσης του κράτους και του καπιταλισμού για την εκμετάλλευση και κυριαρχία στη φύση και τις ανθρώπινες κοινωνίες. Οι αποψιλώσεις των δασών, η μόλυνση των θαλασσών, το λιώσιμο των πολικών πάγων, οι κλιματικές αλλαγές, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η συρρίκνωση της βιοποικιλότητας και η εξαφάνιση πλήθους ζωικών ειδών, είναι μερικά μόνο μέρη της συνολικής οριακής περιβαλλοντικής κρίσης που δημιουργεί η κρατική- καπιταλιστική επιθετικότητα.
Όσον αφορά ειδικά τον ελλαδικό χώρο, αυτή η επίθεση έχει κλιμακωθεί τα τελευταία χρόνια, με σειρά καταστροφικών μικρών και μεγάλων έργων τόσο στην ύπαιθρο όσο και μέσα στις πόλεις. Τα γιγαντιαία φράγματα όπως στον Αχελώο και τον Άραχθο, η μετατροπή ολόκληρων ποταμών σε αποχετευτικό σύστημα βιομηχανικών λυμάτων όπως συμβαίνει στον Ασωπό, οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις όπως αυτές στον Αμβρακικό κόλπο, η βιομηχανική ζώνη με μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο (συμφερόντων Κατάρ) όπως αυτή που σχεδιάζεται για το Πλατυγιάλι Αστακού, οι τεράστιοι αυτοκινητόδρομοι όπως η Εγνατία και η Ιόνια οδός, οι αποικίες του τζόγου όπως το Μον Παρνές στον πυρήνα του δρυμού της Πάρνηθας, οι «πράσινες» βιομηχανικές ζώνες όπως η «Τεχνόπολις» που σχεδιάζεται για τους πρόποδες της Πάρνηθας, τα ορυχεία και μεταλλεία όπως στην Γκιώνα και την Β.Α. Χαλκιδική, οι αιολικές βιομηχανικές ζώνες όπως αυτές που σχεδιάζονται για να επεκταθούν και να κατακλείσουν τα βουνά των νησιών (Κρήτη, Νάξος, Εύβοια κ.α) και της ηπειρωτικής χώρας (Πελοπόννησος), οι φωτοβολταικές βιομηχανικές ζώνες όπως αυτές που προωθούνται και επιδοτούνται για εκτάσεις γης που σήμερα καλλιεργούνται, αλλά και η καταστροφή ή η ανάπλαση των ελεύθερων χώρων ώστε να προχωρήσουν τα σχέδια για την εμπορευματοποιησή τους και να προωθηθεί ο κοινωνικός έλεγχος αποτελούν κάποιες από τις καταστροφικές επεμβάσεις που έχουν στόχο την κερδοφορία του κεφαλαίου και τον έλεγχο της κοινωνίας στο όνομα της ανάπτυξης.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση του κράτους και του καπιταλισμού, οι αντιστάσεις που έχουν ξεσπάσει σε ένα πλήθος σημείων, έχουν στήσει αναχώματα στην επέλαση των μηχανών της ανάπτυξης. Η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα δημιουργήθηκε μετά τη συνάντηση αρκετών αγωνιστών για την προάσπιση της φύσης τον Αύγουστο του ΄07, στις κινητοποιήσεις στη Μεσοχώρα Τρικάλων ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου και την διάθεση πολλών να συνεχίσουν να αγωνίζονται ενάντια στο μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο για τη διαχείριση του νερού με κινηματικά και αυτοοργανωμένα χαρακτηριστικά. Από τον Αυγουστο του ’07 μέχρι σήμερα μέσα από αυτή την δικτύωση συντρόφων και ομάδων οργανώθηκαν μια σειρά κοινές και συντονισμένες παρεμβάσεις, εκδηλώσεις και διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις (Άρτα, Αγρίνιο, Αθήνα, Τρίκαλα, Λάρισα, Καρδίτσα, Πάτρα, Γιάννενα) ενάντια στην ολοκληρωτική καταστροφή του ποταμού Αχελώου μέσω νέων φραγμάτων, Υ/Η εργοστασίων, στην περιοχή του άνω ρου του –που είχε μείνει ανέγγιχτη- , την εκτροπή του από τη φυσική λεκάνη απορροής του προς τη Θεσσαλία, τον κατακλυσμό και αφανισμό του χωριού της Μεσοχώρας αλλά και ευρύτερα στην λεηλασία και εκμετάλλευση της φύσης και της κοινωνίας. Ακόμα οργανώθηκε η αυτόνομη παρέμβαση της Συνάντησης Αγώνα στις ευρύτερες κινητοποιήσεις στη Μεσοχώρα τον Αύγουστο του ’08 και τον Αύγουστο του ’09 όπως και η κατασκήνωση στις όχθες του ποτάμου, οι εκδηλώσεις της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα (προβολή, συναυλία κ.α) και η πορεία στο φράγμα της Μεσοχώρας τον Αύγουστο του 2010.
Αυτά τα τέσσερα χρόνια παρέμβασης και δράσης στις πόλεις που δραστηριοποιούμαστε και παρουσίας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσοχώρας –εκεί δηλαδή, που γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής-, στα πλαίσια μιας διευρυμένης ανοιχτής συλλογικής διαδικασίας δικτύωσης και συντονισμού, ζύμωσης εγχειρημάτων αγώνα και σύνδεσης μετώπων αντίστασης ενάντια στην επέλαση της ανάπτυξης στο φυσικό περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους, στην κατεύθυνση της όξυνσης του αγώνα κόντρα σε λογικές εξωραϊσμού του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος και πέρα από αντιλήψεις ενός ακίνδυνου για την εξουσία περιβαλλοντισμού, αποτέλεσαν μια σειρά από ευκαιρίες αγώνα:
– Για την κοινωνική ανάδειξη του ζητήματος της καταστροφής που συντελείται στον Aχελώο από το κράτος, τη ΔΕΗ και τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες και της ανάπτυξης του αγώνα σε πανελλαδικό επίπεδο όπως αντιστοιχεί σε μια κεντρική πολιτική επιλογή της εξουσίας για την εκμετάλλευση και τον έλεγχο του νερού, των φυσικών πόρων, της ενέργειας, της αγροτικής παραγωγής και της κοινωνίας.
-Για την αντιπαράθεση με την κυρίαρχη προπαγάνδα, τόσο με κινητοποιήσεις στις πόλεις της Θεσσαλίας όπως οι πορείες στα Τρίκαλα και την Λάρισα, όπου στοχεύει και επικεντρώνεται η κρατική προπαγάνδα για την δήθεν αναγκαιότητα της εκτροπής του Αχελώου όσο και με παρεμβάσεις και καμπάνιες αντιπληροφόρησης για την αποδόμηση του λόγου της εξουσίας, που στο ευρύτερο πλαίσιο της λεηλασίας της φύσης με όχημα την «πράσινη» ανάπτυξη, βαφτίζει και τα έργα της εκτροπής ως «πράσινα» ώστε να αποσπάσει κοινωνική συναίνεση για αυτό το καταστρεπτικό και ανορθολογικό έργο.
-Για τη σύνδεση με τον αγώνα της τοπικής κοινωνίας (όπως αυτόν των κατοίκων της Μεσοχώρας,) για την ριζοσπαστικοποίηση και τη διεύρυνσή του στο κοινωνικό πεδίο απέναντι σε λογικές εναπόθεσής τού σε θεσμούς, «ειδικούς» και διαμεσολαβητές, που απονευρώνουν και εκτονώνουν την αγωνιστική διάθεση όσων αντιστέκονται.
Στην κατεύθυνση της συνέχισης του αγώνα ενάντια στην καταστροφή του Αχελώου και του συνολικού αγώνα για την υπεράσπιση της φύσης και της ελευθερίας, καταθέτουμε αυτό το κάλεσμα για μια διήμερη συνάντηση των αντιστάσεων, με την μορφή μιας ανοιχτής εκδήλωσης. Σκοπός αυτής της πρότασης είναι η αντιπληροφόρηση σε σχέση με τους διεξαγόμενους αγώνες, η αμοιβαία ενημέρωση των συντρόφων, η ανταλλαγή εμπειριών και ο διάλογος για την προοπτική των αντιστάσεων ενάντια στην επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στην φύση και στις κοινωνίες. Θεωρούμε ως επίκαιρο και κρίσιμο θέμα προς συζήτηση το πώς οργανώνεται και ανανεώνεται η επίθεση της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας μέσω νέων ιδεολογικών σχημάτων όπως η ‹‹πράσινη ανάπτυξη›› που σήμερα έχει κεντρικό ρόλο στον λόγο της κυριαρχίας.
Το ιδεολόγημα της ‹‹πράσινης›› ανάπτυξης είναι το βασικό εργαλείο για την ανάκτηση της κοινωνικής συναίνεσης προς τα επεκτατικά σχέδια σε βάρος της φύσης και των κοινωνιών, σε μια συγκυρία στην οποία το πρόταγμα της ανάπτυξης έχει τρωθεί. Η υπαρκτή ανάπτυξη έχει απογυμνωθεί μπροστά στις καταστροφικές συνέπειές της. Οι αυταπάτες περί της κοινωνικής ωφελιμότητας της ανάπτυξης έχουν διαλυθεί από την πραγματικότητα της λεηλασίας της γης και της εκμετάλλευσης των ανθρώπων μέσα στις ταξικές σχέσεις που επιτάσσονται, προς όφελος των κυρίαρχων. Η ‹‹πράσινη›› μεταμόρφωση της ανάπτυξης έρχεται να διασφαλίσει την συνέχεια της λεηλασίας με νέους όρους κοινωνικής συναίνεσης.
Η προπαγάνδα της ‹‹πράσινης›› ανάπτυξης, από το νεοσύστατο υπουργείο περιβάλλοντος και τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες και τράπεζες μέχρι οικολογικά ευαίσθητους δημοσιογραφικούς ομίλους και τις Μ.Κ.Ο., είναι μια απόπειρα εξασφάλισης της μέγιστης δυνατής συναίνεσης ώστε να καλλιεργηθούν αυταπάτες, ακόμα και σε επιφυλακτικά ή αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια απέναντι στους κεφαλαιοκρατικούς σχεδιασμούς, πως είναι δυνατός ο εξωραϊσμός του κρατικο-καπιταλιστικού συστήματος.
Η ‹‹πράσινη›› ανάπτυξη επιπλέον, είναι το πλαίσιο μέσω του οποίου προωθούνται νέες μορφές εκμετάλλευσης και ελέγχου. Οι νέες τεχνολογίες εξαγνίζονται φορώντας το νέο κουστούμι. Η απαξίωση της αυταξίας της φυσικής ζωής, η καθυπόταξή της σε τεχνοκρατικούς σχεδιασμούς και η εμπορευματοποίησή της εμβαθύνονται. Νέοι τρόποι λεηλασίας του φυσικού πλούτου, νέοι τρόποι ελέγχου των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και σχέσεων, όχι μόνο συγκαλύπτονται, αλλά και επινοούνται μέσα στο ιδεολογικό πλαίσιο της ‹‹πράσινης›› ανάπτυξης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι ενεργειακές βιομηχανικές ζώνες (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, σχέδια διασποράς ‹‹μικρών›› φραγμάτων σε όλα τα ποτάμια της χώρας), οι νέες βιομηχανικές πολιτείες, όπως το πρόγραμμα ‹‹Τεχνόπολις›› για τις παρυφές της Πάρνηθας, οι πρότυπες, εποπτευόμενες και αποστειρωμένες κοινότητες κατοικιών ή ζώνες κατανάλωσης και η τεχνοκρατική-αστυνομοκρατική ανάπλαση και διαχείριση του δημόσιου χώρου, πράσινου και μη, στις πόλεις. Το ιδεολόγημα της ‹‹πράσινης›› ανάπτυξης είναι ο άξονας της αναδιατύπωσης της κρατιστικής αντίληψης για τον φυσικό κόσμο, ώστε η αρπαγή των φυσικών πόρων και η κερδοσκοπική κεφαλαιοποίησή τους να προβάλλονται ως η λύση για την περιβαλλοντική κρίση.
Στον αντίποδα της αναπτυξιακής στρατηγικής κράτους και κεφαλαίου οξύνουμε τις αντιστάσεις, δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας, αποδομούμε τον λόγο της κυριαρχίας, ‹‹πράσινο›› ή μη, συνολικοποιώντας τον ανταγωνισμό με τις δομές που είναι υπαίτιες για την λεηλασία και την καταστροφή της φύσης και της κοινωνίας.
Ο χρόνος της προτεινόμενης συνάντησης-εκδήλωσης είναι για το Σάββατο 30 και την Κυριακή 31 Οκτωβρίου, στο Πολυτεχνείο. Το πρώτο απόγευμα θα αφορά τον αγώνα για την υπεράσπιση του ποταμού Αχελώου. Θα υπάρχει ενημερωτικό υλικό, έντυπα, φωτογραφίες, βίντεο για την εξέλιξη του καταστροφικού έργου, για τις κινητοποιήσεις στην περιοχή της Μεσοχώρας και τις παρεμβάσεις της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα, ενώ θα συζητηθούν οι προοπτικές της συνέχειας του αγώνα. Το απόγευμα της Κυριακής θα αφορά την συνάντηση και επικοινωνία των επιμέρους αγώνων, την συλλογική διερεύνηση της παρούσας συγκυρίας και τις προοπτικές του αγώνα ενάντια στην καταστροφή και λεηλασία της φύσης και της κοινωνίας. Θεωρούμε ότι ο κατάλληλος τρόπος για μια τέτοια διεργασία είναι μια ανοιχτή συζήτηση, κατά την οποία θα μπορούν να γίνουν οι ενημερωτικές παρεμβάσεις από τους συμμετέχοντες συντρόφους που θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα και στη συνέχεια να διευρύνουμε την κουβέντα μας για το πώς οργανώνεται και ανανεώνεται η επίθεση στο φυσικό περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους μέσω νέων ιδεολογημάτων όπως η ‹‹πράσινη ανάπτυξη››.
Οι ενημερώσεις των συντρόφων/ισσών θεμιτό θα ήταν να συνεπικουρούνται από σχετικό έντυπο ή φωτογραφικό υλικό εκτιθέμενο στον χώρο της εκδήλωσης.
Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα (αυτοδιαχειριζόμενο στέκι-Αγρίνιο, πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη γη και την ελευθερία, σύντροφοι/ισσες από την Άρτα, τα Τρίκαλα, την Πάτρα)
για επικοινωνία: axel.asa@hotmail.com
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ, ΜΕΣΟΧΩΡΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 4-10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Κατασκήνωση στις όχθες του Αχελώου, παρεμβάσεις, ανοιχτές συνελεύσεις, προβολές βίντεο και εκθέσεις υλικου από αγώνες για τον φυσικό κόσμο, περιηγήσεις στο ποτάμι και πεζοπορία στην Πίνδο…
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ “ΠΡΑΣΙΝΗ” ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ
Πέμπτη 5 Αυγούστου, προβολή βίντεο στην πλατεία της Μεσοχώρας για τον Αχελώο και τον αγώνα ενάντια στη λεηλασί και την καταστροφή του, 9 μ.μ.
Κυριακή 8 Αυγούστου, συγκέντρωση στο φράγμα της Μεσοχώρας 11 πμ , hip hop live με τους Ρropaganda στην πλατεία του χωριού, 8 μμ
Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Αγρίνιο, σύντροφοι/ισσες από την Άρτα, σύντροφοι/ισσες από τα Τρίκαλα, το Βόλο, τη Λάρισα και την Καρδίτσα, σύντροφοι/ισσες από την Πάτρα, Πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία (Αθήνα)
ΕΝAΝΤΙA ΣΤA ΦΡAΓΜAΤA ΚAΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ Ο ΠΟΤAΜΟΣ AΧΕΛΩΟΣ ΘA ΝΙΚΗΣΕΙ!
Σάββατο 10 Ιούλη στο πάρκο Κύπρου & Πατησίων, προβολή βίντεο: ¨Ο ποταμός ϑχελώος και στιγμές αγώνα εναντια στα φράγματα και την εκτροπή του¨
Κυριακή 11 Ιούλη στο λόφο του Στρέφη (θεατράκι), ανοιχτή συνέλευση για την αυτόνομη συνάντηση αγώνα στη Μεσοχώρα Τρικάλων τον Aύγουστο/2010
AΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝAΝΤΗΣΗ AΓΩΝA – Aυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Aγρίνιο, σύντροφοι/ισσες από την Άρτα, σύντροφοι/ισσες από τα Τρίκαλα, πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη γη και την ελευθερία
Aυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Aγρίνιο, σύντροφοι/ισσες από Άρτα, σύντροφοι/ισσες από Τρίκαλα, πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία (Aθήνα)
Η “ΠΡAΣΙΝΗ” AΝAΠΤΥΞΗ
είναι το νέο όνομα της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου για την επέκταση του κοινωνικού ελέγχου και την εμπορευματοποίηση των φυσικών πόρων καθώς και για τον εξωραϊσμό των καταστρεπτικών συνεπειών που επιφέρει η κρατική – καπιταλιστική ανάπτυξη στη φύση και την κοινωνία
βαφτίζει “οικολογικά” τα φράγματα και τα έργα της εκτροπής του Aχελώου που συνιστούν την καταστροφή του και την υποβάθμιση της ζωής των κοινωνιών, από τον άνω ρου μέχρι τις εκβολές του.
ΕΙΝAΙ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΛΕΗΛAΣΙAΣ ΜΕ AΛΛΟ ΟΝΟΜA
ΕΝAΝΤΙA ΣΤA ΦΡAΓΜAΤA ΚAΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ
Ο AΧΕΛΩΟΣ ΘA ΝΙΚΗΣΕΙ!
ΕΚΔΗΛΩΣΗ: με ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ / ΣΥΝAΥΛΙA ΠAΡAΣΚΕΥΗ 11 ΙΟΥΝΗ 2010 / ώρα 8:00 / ΠΛAΤΕΙA ΔΗΜAΔΗ
ΠΟΡΕΙA: ΣAΒΒAΤΟ 12 ΙΟΥΝΗ 2010 / ώρα 11:00 πμ / ΠΛAΤΕΙA ΔΗΜΟΚΡAΤΙAΣ / AΓΡΙΝΙΟ
αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Aγρίνιο, σύντροφοι/ισσες από Άρτα, σύντροφοι/ισσες από Τρίκαλα, πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία (Aθήνα)
