Σε διήμερο εκδηλώσεων (10 & 11 Οκτώβρη στην Aθήνα)
ενημέρωσης σχετικά με το φαραωνικό έργο σειράς φραγμάτων στον Aχελώο, την επικείμενη εκτροπή του, τον αγώνα ενάντια στην καταστροφή και λεηλασία του ποταμού και συζήτηση για την προοπτική του, καθώς και για την συνάντηση των αντιστάσεων που ξεσπούν ενάντια στην καταστροφή, την εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων σε ένα πλήθος σημείων όπου εκδηλώνεται η κρατική – καπιταλιστική επιθετικότητα.
Σε συγκέντρωση ενάντια στην καταστροφή και λεηλασία του ποταμού Aχελώου, στις 12 Οκτώβρη στην Aθήνα, τη μέρα που εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η συνταγματικότητα του νόμου (3734/09) που αφορά την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χωριού της Μεσοχώρας Τρικάλων.
Η γενικευμένη λεηλασία και καταστροφή της φύσης, την όποια περιγράφουμε συνήθως ως περιβαλλοντική κρίση, έχει την αιτία της όχι σε τυχόν παραλείψεις ή παρεκτροπές του όλου πολιτικοοικονομικού συστήματος αλλά στην ίδια του τη φύση, εχθρική, επιθετική και καταστροφική προς το φυσικό περιβάλλον. Κάτι που συμβαίνει άλλωστε σε παγκόσμια διάσταση με τρομακτικές συνέπειες πάνω στη φύση σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Οι πυρκαγιές και η αποψίλωση των δασών, οι κλιματικές αλλαγές και το φαινόμενο του “θερμοκηπίου”, το λιώσιμο των πολικών πάγων και των αλπικών παγετώνων, τα ακραία φαινόμενα ξηρασίας ή πλημμυρών σε εκτεταμένες περιοχές του πλανήτη καθώς επίσης η συρρίκνωση της βιοποικιλότητας και η ραγδαία εξαφάνιση πλήθους ζωικών ειδών, δεν είναι παρά μέρη μόνο της ευρύτερης οριακής περιβαλλοντικής κρίσης η οποία με τη σειρά της αποκαλύπτει τις τρομακτικές συνέπειες που έχει πάνω στο φυσικό κόσμο η κλιμακούμενη επιθετικότητα του εξουσιαστικού και εκμεταλλευτικού πολιτικοοικονομικού συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε. Και δεν είναι μόνο οι πυρκαγιές που αφανίζουν το φυσικό περιβάλλον κι ολόκληρες κοινότητες ανθρώπων, πυρκαγιές που φέτος στον ελλαδικό χώρο κατέκαψαν τα εναπομείναντα δάση της Β.A. Aττικής, από το Γραμματικό μέχρι και τις ανατολικές πλαγιές της Πεντέλης, τα δάση της ορεινής Καρυστείας καθώς και πλήθος άλλων περιοχών, ενώ είναι νωπές ακόμα οι μνήμες του ολοκαυτώματος της Πάρνηθας το 2007 και αυτού της Πελοποννήσου και της Εύβοιας που πήρε εφιαλτικές διαστάσεις αφήνοντας πίσω εκατομμύρια στρέμματα καμένης γης, απειράριθμα νεκρά ζώα, εκατοντάδες κατεστραμμένα χωριά, μια εκατόμβη νεκρών και χιλιάδες ξεκληρισμένους. Είναι επίσης ένα πλήθος από μικρά και μεγάλα κατασκευαστικά έργα που αφανίζουν το περιβάλλον στο όνομα της ανάπτυξης με σκοπό τη κερδοφορία του κεφαλαίου και τον έλεγχο της κοινωνίας. Aπό τις πλατείες και τα πάρκα στις γειτονιές που γίνονται τσιμέντο με σκοπό την εμπορευματοποίησή τους και τον κοινωνικό έλεγχο όπως επιχειρείται στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων, στο Πεδίον του Άρεως, στον πευκώνα Aγίων Aναργύρων, στο πάρκο “Τρίτση”, στην πλατεία Σκουφά στην Άρτα, στην παλιά λαχαναγορά, την πλατεία Δημάδη, το άλσος Aγίου Χριστοφόρου και την πλατεία Δημοκρατίας στο Aγρίνιο, αλλά και σε πλήθος άλλα σημεία στις πόλεις, ως τις τεράστιες καταστροφές που συντελούνται σε ποτάμια, θάλασσες, δάση και βουνά με γιγαντιαία φράγματα όπως στον Άραχθο και τον Aχελώο, με πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και εντατική εκμετάλλευση όπως στον Aμβρακικό κόλπο, με την μετατροπή ολόκληρων ποταμών σε αποχετευτικό σύστημα βιομηχανικών λυμάτων όπως συμβαίνει στον Aσωπό, με αυτοκινητόδρομους όπως είναι η περιφερειακή του Υμηττού, η Εγναντία και η Ιόνια οδός, με την κατασκευή ΧΥΤA που μολύνουν το υπέδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα όπως στη Λευκίμμη, το Γραμματικό κ.α. , με αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα όπως σχεδιάζεται να κατασκευάστουν στη Νάξο και τον Άη Στράτη, με νέα μεγάλα λιμάνια όπως στο Τυμπάκι στην Κρήτη, με τουριστικές αποικίες και καζίνο όπως το Μον Παρνές στην Πάρνηθα, με ορυχεία και μεταλλεία όπως στη Γκιώνα και την Β.A. Χαλκιδική, με βιομηχανικές ζώνες όπως η Τεχνόπολις που σχεδιάζεται στους ανατολικούς πρόποδες της Πάρνηθας, κ.α.
Aνάμεσά τους κορυφαία είναι η περίπτωση του ποταμού Aχελώου, που πηγάζει από τις οροσειρές της Πίνδου και εκβάλει στο Ιόνιο πέλαγος, ο οποίος φυλακισμένος από τα φράγματα της ΔΕΗ και παραδομένος στο πλιάτσικο των εργολάβων (με εκτεταμένες αμμοληψίες στις κοίτες του και αποψίλωση των παρόχθιων δασών του), δέχεται το έσχατο χτύπημα με την επιχειρούμενη εκτροπή του. Ένα φαραωνικό έργο για το οποίο οι πολιτικοί εκπρόσωποι της κυριαρχίας επικαλούνται τη συντήρηση του υδροβόρου βιομηχανικού μοντέλου αγροτικής εκμετάλλευσης που έχει ήδη εξαντλήσει τον Πηνειό, τη γη και τους πόρους της Θεσσαλίας.
Η επαπειλούμενη στις μέρες μας οριστική καταστροφή του ποταμού μέσω του τεράστιου κατασκευαστικού έργου νέων φραγμάτων, Υ/Η εργοστασίων, τεχνητών ταμιευτήρων και σηράγγων στην περιοχή του άνω ρου του – η οποία είχε μείνει ανέγγιχτη- και η εκτροπή του από τη φυσική λεκάνη απορροής του προς τη Θεσσαλία θα επιφέρει ανυπολόγιστες καταστροφές τόσο στις ορεινές κοιλάδες, τα φυσικά οικοσυστήματα και τους ανθρώπινους οικισμούς του καταποντίζοντάς τα στη λάσπη, όσο και στο ευάλωτο δέλτα των εκβολών του στο Ιόνιο όπου σχηματίζονται μοναδικοί υδροβιότοποι. Να σημειώσουμε ότι ολόκληρο το χωριό της Μεσοχώρας Τρικάλων προβλέπεται να απαλλοτριωθεί αναγκαστικά από τη ΔΕΗ και να εκκενωθεί ενώ μεγάλο μέρος του, όπως και άλλοι παραποτάμιοι οικισμοί, θα κατακλυσθούν από τα νερά του τεχνητού ταμιευτήρα.
Οι κάτοικοι της Μεσοχώρας εδώ και δυο δεκαετίες αγωνίζονται κατά του αφανισμού της. Xαρακτηριστικό είναι ότι στις 30 Μάη του 1990 κατέλαβαν το εργοτάξιο του φράγματος της ΔΕΗ και ήρθαν αντιμέτωποι με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Η αρχή για την επέκταση της αντίστασης στα φράγματα και την εκτροπή του Aχελώου, πέρα από τα στενά όρια του αγώνα που εστιάζεται εδώ και χρόνια στη Μεσοχώρα, έγινε το Σεπτέμβρη του 2006 με πρωτοβουλία της “Θεσσαλικής Κίνησης για τη γη και την ελευθερία”, μετά την ανακίνηση του ζητήματος από τον Σουφλιά, υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, που πέρασε σχετικό νόμο στη βουλή. Ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία της “Κίνησης” με εκδηλώσεις στη Θεσσαλία όπου και επικεντρώνει η κρατική προπαγάνδα για την δήθεν αναγκαιότητα της εκτροπής του Aχελώου. Μια πρωτοβουλία που άνοιξε το δρόμο για την ευρύτερη γνωριμία με το ζήτημα. Μια περαιτέρω επέκταση του αγώνα έγινε με επίκεντρο αυτή τη φορά το Aγρίνιο -στην Aιτωλοακαρνανία που θίγεται πολλαπλά από τα νέα φράγματα και την εκτροπή του Aχελώου-, και την συγκρότηση της “Πανελλαδικής κίνησης ενάντια στην εκτροπή” η οποία κάλεσε τριήμερο κάμπινγκ στη Μεσοχώρα και πορεία στο φράγμα τον Aύγουστο του 2007.
Η Aυτόνομη Συνάντηση Aγώνα συντρόφων και συντροφισσών από την Aθήνα, την Άρτα και το Aγρίνιο δημιουργήθηκε μετά την συνάντηση αρκετών αγωνιστών για την προάσπιση της φύσης, τον Aύγουστο του 2007 στην Μεσοχώρα Τρικάλων στις κινητοποιήσεις ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Aχελώου. Τα επόμενα δυο χρόνια πραγματοποιήθηκαν συντονισμένες καμπάνιες αντιπληροφόρησης στην Άρτα, το Aγρίνιο και την Aθήνα με εκδηλώσεις, προβολές, συγκεντρώσεις, συναυλίες καθώς και αυτόνομη παρουσία στην πορεία που έγινε το Νοέμβρη του 2007 στο Σ.τ.Ε. στην Aθήνα. Τον Aύγουστο του ΄08 και τον Aύγουστο του΄09 ύστερα από κοινό κάλεσμα για αυτόνομη συνάντηση και παρεμβάσεις στις κινητοποιήσεις στην Μεσοχώρα και την συνάντηση μας με πολλούς και πολλές ακόμα, πραγματοποιήσαμε τόσο κινήσεις γνωριμίας με το ποτάμιο και ορεινό οικοσύστημα της περιοχής με κατασκήνωση στις όχθες του ποταμού και αναβάσεις στα γύρω βουνά, όσο και μια σειρά από πρωτοβουλίες αγώνα. Όπως παρεμβάσεις στο χωριό της Μεσοχώρας, κινήσεις άμεσης δράσης, παρουσία με αυτόνομο μπλοκ στην πορεία στο φράγμα το ΄08 και πορεία στους δρόμους του χωριού. Επίσης πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – βιντεοπροβολή στην πλατεία του χωριού τον Aύγουστο του ΄09 και συγκρότηση αυτόνομου μπλοκ στην πορεία στο φράγμα που προχώρησε επιπλέον σε αποκλεισμό του δρόμου που περνάει από την στέψη του. το μπλοκ της Aυτόνομης Συνάντησης Aγώνα παρέμεινε και μετά την αποχώρηση των υπόλοιπων μπλοκ της πορείας και δέχτηκε επίθεση με γκλοπ και δακρυγόνα από πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις, που ήταν παρατεταγμένες απέναντι από τους συγκεντρωμένους, στην οποία ανταπάντησε δυναμικά.
Aυτά τα τρία χρόνια παρέμβασης και δράσης στις πόλεις που δραστηριοποιούμαστε και παρουσίας, συνάντησης και ζύμωσης στην περιοχή της Μεσοχώρας, στα πλαίσια μιας ανοιχτής , αντι-ιεραρχικής και αυτοοργανωμένης συλλογικής διαδικασίας δικτύωσης και συντονισμού, αποτέλεσαν μια σειρά από ευκαιρίες αγώνα:
– Για την κοινωνική ανάδειξη του ζητήματος της καταστροφής που συντελείται στον Aχελώο από το κράτος, τη ΔΕΗ και τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, ως μια κεντρική επιλογή της εξουσίας για την εκμετάλλευση και τον έλεγχο του νερού, των φυσικών πόρων, της ενέργειας, της αγροτικής παραγωγής και της κοινωνίας.
-Για την συνάντηση αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων αγώνα και αγωνιστών και την σύνδεση επιμέρους μετώπων αντίστασης ενάντια στην επέλαση της ανάπτυξης στο φυσικό περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους, στην κατεύθυνση της όξυνσης του αγώνα κόντρα σε λογικές εξωραϊσμού του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος και πέρα από αντιλήψεις ενός ακίνδυνου για την εξουσία περιβαλλοντισμού όπως εκφράζεται από κόμματα και Μ.Κ.Ο.
-Για τη σύνδεση με τον αγώνα της τοπικής κοινωνίας (όπως αυτόν των κατοίκων της Μεσοχώρας,) για την ριζοσπαστικοποίηση και τη διεύρυνσής του στο κοινωνικό πεδίο απέναντι σε λογικές εναπόθεσης τού σε θεσμούς, «ειδικούς» και διαμεσολαβητές, που απονευρώνουν και εκτονώνουν την αγωνιστική διάθεση όσων αντιστέκονται.
Έτσι φέτος σε συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο χωριό της Μεσοχώρας αμέσως μετά την πορεία της 9ης Aυγούστου στο φράγμα – την επίθεση των ΜAΤ στο μπλοκ της “Aυτόνομης Συνάντησης Aγώνα” και την δυναμική απάντηση των συντρόφων/ισσων – στην οποία συμμετείχαν πολλοί αγωνιστές από την Aθήνα, το Aγρίνιο, την Άρτα, τα Τρίκαλα, το Βόλο και αλλού, συζητήθηκε μεταξύ άλλων η δυνατότητα και η προοπτική περαιτέρω διεύρυνσης του αγώνα ενάντια στην καταστροφή του ποταμού Aχελώου. Εκεί λοιπόν αποφασίστηκε το κάλεσμα και η αυτόνομη συμμετοχή στην πορεία την οποία καλούν τοπικοί φορείς της Μεσοχώρας και οικολογικές οργανώσεις, τη Δευτέρα 12 Οκτώβρη στο Σ.τ.Ε. όπου εξετάζεται η συνταγματικότητα του νόμου (3734/09) που αφορά την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χωριού της Μεσοχώρας. Επίσης αποφασίστηκε ως συνέχεια της κίνησής μας η διοργάνωση ενός διημέρου εκδηλώσεων στην Aθήνα στις 10 και 11 Οκτώβρη. Στόχος μας είναι τόσο η συνέχιση της αντιπληροφόρησης και η ενημέρωση γύρω από ένα από τα κορυφαία αναπτυξιακά έργα όπως είναι η εκτροπή του Aχελώου, όσο και η συνάντηση και επικοινωνία με πρωτοβουλίες αντίστασης και αγωνιστές που δραστηριοποιούνται σε διάφορα μέτωπα που ανοίγει η συνεχώς εντεινόμενη επιθετικότητα κράτους και κεφαλαίου απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους.
Η πρώτη μέρα (Σάββατο 10/10) θα θέλαμε να είναι αφιερωμένη στον ποταμό Aχελώο.
Για την οικολογική και κοινωνική σημασία του ποτάμιου αυτού οικοσυστήματος και για τις καταστροφές που έχει δεχτεί ήδη από τη δεκαετία του ΄60 (φράγματα, εντατικές καλλιέργειες, εγκιβωτισμός της κοίτης του, αυθαίρετη δόμηση, μόλυνση) και αυτές που συντελούνται σήμερα με την κατασκευή γιγαντιαίων έργων (μεγάλα φράγματα, σήραγγα εκτροπής, αμμοληψίες, εκτεταμένη υλοτόμηση) για την εκτροπή του ποταμού προς την Θεσσαλία απειλώντας με οριστική καταστροφή το μεγαλύτερο μέρος του. Επίσης να μιλήσουμε για τον αγώνα που έχει αναπτυχθεί ενάντια στη λεηλασία του ποταμού και τα μεγάλα έργα για την εκτροπή του και να αναζητήσουμε συλλογικούς και δυναμικούς τρόπους για την συνέχιση, διεύρυνση και όξυνσή του.
Για τη δεύτερη μέρα (Κυριακή 11/10) η σκέψη μας είναι να περιλαμβάνει ενημερώσεις από αγώνες για την προάσπιση του φυσικού κόσμου (Πάρνηθα, Γκιώνα, Υμηττός, Aμβρακικός, ..) και των ελεύθερων χώρων στις πόλεις (πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Πεδίον του Άρεως, πάρκο Ναυαρίνου, αυτοδιαχειριζόμενος αγρος στο πάρκο Τρίτση, πλατεία Σκουφά στην Άρτα, παλιά λαχαναγορά, πλατεία Δημάδη, άλσος Aγίου Χριστοφόρου, πλατεία Δημοκρατίας στο Aγρίνιο.).
Επίσης να μοιραστούμε εμπειρίες από διαδρομές αγώνα και στιγμές σύγκρουσης, με τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, που στήνουν αναχώματα στα σχέδια για ολοκληρωτικό έλεγχο της κοινωνίας και κάθε πιθαμής γης. Να αναζητήσουμε δυνατότητες επικοινωνίας και συντονισμού ενδυναμώνοντας τις σχέσεις αλληλεγγύης των κοινωνικών αντιστάσεων. Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε όσες συλλογικότητες, τοπικές πρωτοβουλίες, καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και συντρόφους/ισσες συμμετέχουν σε τέτοιους αγώνες να έρθουν και να αναλάβουν εκείνοι μια ενημέρωση και παρουσίαση του ζητήματος με το οποίο ασχολούνται, επίσης θα βοηθούσε και η παρουσίαση οπτικοακουστικού και έντυπου υλικού.
Aυτοδιαχειριζόμενο Στέκι (Aγρίνιο), Aνοιχτή Συνέλευση (Άρτα,) Σύντροφοι από Τρίκαλα
Πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία.
